Wpisy

Grand Prix 2023: Puchar Starego Młyna – Zawody Strzeleckie Świdnica

 

Emocje na Strzelnicy: Trzecie Grand Prix 2023

W poniedziałek 24 kwietnia oraz wtorek 25 kwietnia 2023 roku Świdnica stanie się areną emocjonujących zmagań strzeleckich. Zawodnicy wezmą udział w trzecim Grand Prix 2023 o Puchar Starego Młyna. Zawody odbędą się na Strzelnicy w Świdnicy przy ulicy Łączna 4.

Konkurencji Tarczowych: Zawody dla Każdego Strzelca

W ramach tej prestiżowej imprezy odbędą się aż sześć konkurencji tarczowych, które przyciągną zarówno początkujących strzelców, jak i doświadczonych zawodników. Na strzelców czekają następujące konkurencje:

  1. Psp10 – pistolet sportowy
  2. Pcz10 – pistolet centralnego zapłonu
  3. Pm10 – samopowtarzalny pistolet maszynowy
  4. Ksp10 – karabin sportowy
  5. Kcz10 – karabin centralnego zapłonu
  6. S5 – strzelba

Rejestracja i Przedłużanie Licencji: Ważne Informacje dla Zawodników

Rejestracja zawodników odbędzie się w dniu zawodów. W poniedziałek zawodnicy będą mogli zarejestrować się w godzinach 14:00-19:00, a we wtorek w godzinach 15:00-18:30.

Zawody zgłoszone są do kalendarza Dolnośląskiego Związku Strzelectwa Sportowego, co oznacza, że uczestnictwo w nich zalicza się do przedłużenia licencji zawodniczej PZSS. Więcej informacji na ten temat można znaleźć na stronie Dolnośląskiego Związku Strzelectwa Sportowego: https://www.dzss.pl/kalendarzdzss.

Świdnica: Centrum Strzeleckich Zmagania o Puchar Starego Młyna

Wydarzenie to jest nie tylko doskonałą okazją do sprawdzenia swoich umiejętności i rywalizacji z innymi zawodnikami, ale także świetnym sposobem na spędzenie czasu z rodziną i przyjaciółmi, wspierając lokalnych sportowców.

Rodzinna Atmosfera: Kibicujmy Razem Lokalnym Sportowcom

Serdecznie zachęcamy do przybycia na Strzelnicę w Świdnicy i kibicowania zawodnikom. Nie przegapcie okazji, aby doświadczyć atmosfery zawodów strzeleckich na najwyższym poziomie i wspólnie z rodziną oraz przyjaciółmi dopingować lokalnych zawodników, którzy będą walczyć o Puchar Starego Młyna.

 

Strzelectwo Sportowe: Pasja i Wyzwanie

 

Nie przegapcie okazji, aby z bliska zobaczyć, jak pasja strzelectwa sportowego może stać się wyzwaniem i inspiracją. Kto wie, być może to właśnie te zawody zainspirują niektórych uczestników i kibiców do rozpoczęcia własnej przygody ze strzelectwem sportowym. Strzelnica w Świdnicy może stać się miejscem, gdzie odkryją swoje nowe hobby i będą mogli rozwinąć swoje umiejętności.

 

Zapraszamy wszystkich miłośników strzelectwa oraz tych, którzy dopiero chcą poznać ten sport, do wzięcia udziału w wyjątkowym wydarzeniu – trzeciej rundzie Grand Prix 2023 o Puchar Starego Młyna. Do zobaczenia na Strzelnicy w Świdnicy!

8,6 mln zł na ochronę zabytków dla południa Dolnego Śląska z programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Kilkanaście zabytków z naszego regionu otrzymało ważne wsparcie w pracach remontowych i konserwatorskich. Kluczowe dla realizacji celów programu były zadania prowadzące do zabezpieczenia, zachowania i utrwalenia substancji zabytku. Duży nacisk kładziony b na dofinansowanie prac przy obiektach najbardziej zagrożonych oraz zabytkach najcenniejszych – wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego Ludzkości UNESCO, uznanych za Pomniki Historii oraz tych, posiadających wyjątkową wartość historyczną, artystyczną lub naukową. Istotnym celem programu jest również zwrócenie uwagi na obiekty, mające szczególne znaczenie dla dziedzictwa kulturowego – zarówno w kontekście ogólnoświatowym, jak lokalnym, gdzie pełnią ważną rolę nośnika historii i tradycji. Skromne środki jakimi dysponują jednostki samorządu terytorialnego a także samorządowe instytucje kultury często nie pozwalają na przeprowadzenie kompleksowych prac, co z kolei oznacza postępującą degradację zabytkowej substancji i wymaga większego niż dotychczas wsparcia ze strony Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego .

Bielawa, kościół pw. Bożego Ciała – remont elewacji oraz dachu wieży kościoła

Gogołów, kościół pw. św. Marcina – prace konserwatorskie i restauratorskie przy ołtarzu głównym

Henryków, kościół pw. Wniebowzięcia NMP i św. Jana Chrzciciela – prace konserwatorskie i restauratorskie obejmujące
północną i południową elewację wieży północnej

Duszniki-Zdrój, kościół św. Piotra i Pawła – prace remontowe dolnej części elewacji wieży i zachodniej elewacji korpusu kościoła

Strzelce, kościół pw. Wszystkich Świętych – remont elewacji kościoła – kontynuacja prac

Ząbkowice Śląskie, kościół przyklasztorny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego – remont elewacji kościoła

Wambierzyce, Bazylika pw. Nawiedzenia NMP – zakup i montaż instalacji systemu sygnalizacji pożaru bazyliki – etap II

Wambierzyce, Bazylika pw. Nawiedzenia NMP – rekonstrukcja tynków z pracami konserwatorskimi kamieniarki elewacji (płn, wsch i wewnętrznych) oraz latarni nad prezbiterium – etap X

Pieszyce, dzielnica Kamionki, kościół pw. Aniołów Stróżów – prace konserwatorskie i restauratorskie elewacji wieży i konserwacja zniszczonych murów – etap III (ostatni)

Kamieniec Ząbkowicki, kościół pw. Wniebowzięcia NMP, ołtarz pw. św. Bernarda z początku – prace konserwatorskie i restauratorskie – etap VI zakończenie

Świdnica, Katedra pw. Św. Stanisława B.M. i Św. Wacława M. – kontynuacja prac konserwatorskich przy ołtarzu
głównym

Wałbrzych, kolegiata Aniołów Stróżów – prace ratownicze i konserwatorskie wieży głównej
kościoła – etap V

Ziębice, Plac Stanisława Oziębłowskiego, mury obronne – prace remontowe i konserwatorskie

Ząbkowice Śląskie, kościół pw. św. Anny (XIV-XV) remont elewacji kościoła – kontynuacja

Strzegom, Bazylika – prace konserwatorskie elewacji zewnętrznych północnego i południowego ramienia transeptu

Strzegom, miejskie mury obronne – likwidacja zagrożenia katastrofą budowlaną poprzez wykonanie robót budowlanych decyzja – etap V

Bardo, Bazylika pw. NMP – konserwacja barokowego ołtarza głównego (1715 r.) z figurą NMP Bardzkiej i obrazem M. Willmanna – etap VI

Ząbkowice Śląskie, baszta w murach miejskich – prace ratunkowe, renowacja i konserwacja

Henryków, zespól cysterski, budynki oficyn północnej i zachodniej mieszkania oficjalistów – remont dachu oraz konstrukcji budynków – etap II

Dzierżoniów, kościół pw. św. Jerzego, empory – konserwacja i restauracja (stropy, lica, odwrocia i parapety empor, podłoga z naprawą i wzmocnieniem stropów, ławki) – etap IV

Świdnica, kościół Pokoju: konserwacja i restauracja elementów powiązanych i przylegających do lóż Hochbergów wraz z lożami Czettritzów i Zedlitzów – kontynuacja

Kamieniec Ząbkowicki, Pałac – ratownicze prace konstrukcyjne w części południowej dachu pałacu

Magistrala Podsudecka – kolejowe wzloty i upadki.

Po 13. latach na Magistralę Podsudecką powróciło połączenie dalekobieżne relacji Jelenia Góra – Kraków – 22 grudnia 2020 r. ruszył pierwszy skład obsługiwany przez PKP Intercity – TLK Sudety ciągnięty przez czeską lokomotywę spalinową serii 754 nazywaną potocznie „Nurkiem”.

W skali kraju nie jest to spektakularne wydarzenie, ale dla mieszkańców miejscowości położonych przy linii 137 jest to ważny sygnał, że tak istotna dla rozwoju regionu arteria transportowa wraca do życia.

Gdy w 1843 roku Towarzystwo Kolei Wrocławsko – Świdnicko – Świebodzkiej rozpoczyna budowę obecnej trasy Legnica – Kędzierzyn-Kożle nawiązuje ona do historycznego szlaku prowadzącego po przedgórzu sudeckim, łączącego od średniowiecza najważniejsze miasta księstw: legnickiego, świdnicko-jaworskiego, nysko-otmuchowskiego i bytomsko-kozielskiego.

Początkowo powstaje odcinek Legnica – Ząbkowice Śląskie, budowa trwa od 1843 do 1958 roku. Pierwszy etap Jaworzyna Śl – Świdnica powstaje bardzo szybko, dalej prace nie są już tak proste, władze wojskowe twierdzy świdnickiej nakazują dostosowanie linii kolejowej do potrzeb obronności, powstają dwa wiadukty „Północny”długości 600 metrów i „Witoszowski” o długości 350 metrów (wiadukty obecnie nie istnieją, rozebrano je po likwidacji twierdzy i zastąpiono nasypami) budowa linii trwa 3 lata do 1855 roku. W tym czasie rozpoczyna się również rozbudowa w kierunku Legnicy. Jednak najtrudniejsze zadanie czeka głównego budowniczego tej trasy Aleksa Cochiusa na odcinku Dzierżoniów – Piława. Do położenia torów niezbędne było przebicie się przez Wzgórza Gilowskie, głęboki niekiedy na kilkanaście metrów wykop powstawał bardzo wolno – nie znano wówczas jeszcze dynamitu, skały wysadzano zatem prochem strzelniczym.

Prace ukończono w 1858 roku, mieszkańcy Ząbkowic Śląskich otrzymali bezpośrednie połączenie z Wrocławiem przez Jaworzynę, kursujące trzy pary pociągów docierały wówczas w 3 godziny i 10 minut do stolicy regionu. Ciekawym może być fakt, iż obecnie miasto nie posiada takiego połączenia bezpośredniego a podróż po 160. latach rozwoju techniki trwa zaledwie godzinę krócej.

Niestety prace nad dalszym etapem budowy tej linii zostały wstrzymane, kilka konkurencyjnych towarzystw kolejowych starało się o uzyskanie koncesji, powstawały liczne koncepcje, a perturbacje związane z wojną prusko-austriacką wstrzymały całkowicie rozpoczęcie budowy, która zakładała również powstanie odnóg linii podsudeckiej w kierunku Wiednia.

Dopiero rok 1871 przynosi zmiany, ruszają prace przygotowawcze a potem układanie torowiska w kierunku Kamieńca Ząbkowickiego, jednocześnie trwa budowa linii Wrocław – Międzylesie i Kamieniec staje się ważnym węzłem kolejowym. Prace posuwają się szybko, ostatecznie Legnica uzyskuje pełne połączenie z Koźlem w 1876 roku.

Trasa podsudecka miała ogromny wpływ na rozwój regionu, stanowiła też ważną linię strategiczną, łączyła bowiem twierdze Koźle, Nysa i Świdnica i Kłodzko.

Kolej dała istotny impuls do rozwoju gospodarki, transportowano nią z Zagłębia Wałbrzyskiego węgiel, przy niej powstawały liczne cukrownie, kamieniołomy. Kolej dawała też nowe życie miastom, do których docierała. Szczególnym przykładem są tu Ząbkowice Śląskie, rok w którym otwarto linię kolejową był dla miasta znamienny, wielki pożar strawił 70% zabudowy! Kolej stała się narzędziem odbudowy, ale jednocześnie zmieniła układ urbanistyczny miasta, ze zniszczonego średniowiecznego centrum miasto kieruje się w stronę arterii, która otwiera nowe perspektywy.

Pod koniec XIX wieku na linii kursuje do 6 par pociągów, jednak ze względu na podziały własnościowe, wymagane są przesiadki w Kamieńcu i Nysie. Pierwszy pociąg dalekobieżny pojawia się w 1902 relacji Legnica – Nysa a w 1905 uruchomiony zostaje na wniosek Kłodzkiego Towarzystwa Górskiego (pamiętają je zapewne czytelnicy z artykułu o wieżach widokowych) „Sudecki Pociąg Pośpieszny” Berlin – Katowice, który na swoim odcinku wykorzystywał magistralę podsudecką.

Rozwój kolei wpływa istotnie na rozwój turystyki w Sudetach, powstają specjalne połączenia kolejowe łączące Wrocław i inne miasta z górami, wprowadza się specjalne taryfy przewozowe w dni wolne od pracy.

Ale nie tylko turyści pokochali pociągi, stałymi klientami dworca w Ząbkowicach Śląskich była rodzina królewska Hohenzollernów! Zanim doprowadzono linie nieopodal ich kamienieckiej rezydencji wyruszali oni stąd często w stronę Berlina czy Wrocławia własna salonką a i liczni odwiedzający ich znamienici goście musieli przewinąć się przez korytarze dziś podupadającego budynku.

Sama Marianna Orańska bardzo lubiła korzystać z tego środka transportu, lokalna prasa często opisywała jej podróże z Kamieńca Ząbkowickiego, zresztą budynek dworca swego czasu doczekał się specjalnego „cesarskiego pokoju”. 15 września 1875 roku specjalnym cesarskim pociągiem przybył Wilhelm I Hohenzollern witany przez tłumy i księcia Albrechta ówczesnego gospodarza kamienieckiej rezydencji. Nie była to ostatnia takiej rangi wizyta, choć trudno sobie to wyobrazić odwiedzając dziś budynek stacji.

Do zakończenia działań II wojny światowej, magistrala pełni ważną – choć nie dominującą rolę – na Dolnym Śląsku, po wkroczeniu Armii Czerwonej, na potrzeby transportu wojska, ale i wywożonych dóbr, linię przebudowano na szerokotorową. Po jej wycofaniu powrócono do jej poprzedniego układu, ale niestety zlikwidowano jeden tor i taka sytuacja utrzymuje się do dziś na odcinku Kamieniec Ząbkowicki – Świdnica i Jaworzyna Śl. – Legnica. Likwidacja linii dwutorowej powoduje jej marginalizację, a brak istotnej modernizacji a przede wszystkim elektryfikacji, powoduje systematyczny spadek liczby połączeń. Ostatni pociąg pospieszny zostaje zawieszony w 2008 roku a na odcinku Kamieniec – Nysa zostaje zawieszony ruch pasażerski.

Przywrócenie wspomnianego na wstępie pociągu TLK „Sudety” budzi pewne nadzieje, niestety gdy piszę te słowa pojawia się informacja o uruchomieniu „autobusowej komunikacji zastępczej” na odcinku Jelenia Góra – Kędzierzyn-Kożle. Nie przysporzy to Magistrali Sudeckiej nowych klientów, bo z okien pociągu malownicze panoramy Sudetów wyglądają zdecydowanie lepiej niż przez zaparowane okno autobusu.