Ogłoszenia

Wieże widokowe w Sudetach Środkowych

Historia rozwoju turystyki w Sudetach nierozłącznie związana jest z budową dziesiątek większych lub mniejszych wież widokowych. Rozwijająca się turystyka na południu Dolnego Śląska opierała się na dwóch głównych nurtach. Pierwszym były pielgrzymki do licznych sanktuariów, przybywający do nich pielgrzymi, po odwiedzeniu miejsc kultu, często pozostawali jakiś czas w danej miejscowości,
powstawały więc mające najczęściej charakter religijny miejsca spacerowe, dróżki kalwaryjskie, różańcowe. Tu pielgrzym mógł duchową ucztę wzbogacić walorami rekreacyjnymi i krajoznawczymi. Wytyczone drogi prowadziły po okolicznych wzgórzach, trudniejsze wspinały się na szczyty, oferując niezwykłe doznania związane z malowniczymi krajobrazami. Takie miejsca spotkamy wokół sanktuariów
w Bardzie czy w Wambierzycach.

Drugi nurt rozwoju turystyki był związany z intensywnie rozwijającymi się w Sudetach uzdrowiskami. Przeżywające swój rozkwit w XIX wieku uzdrowiska przyciągały coraz liczniejsze grono kuracjuszy. Poza zabiegami, z których wówczas korzystano, bardzo ważnym elementem kuracji były zalecane spacery, które z czasem zaczęły wykraczać poza alejki zdrojowych parków. Zaczęły powstawać specjalnie wytyczane szlaki górskie. Przodują tu Karkonosze, ale wiele jest również w regionie Gór Stołowych, Orlickich czy Broumowskich Ścian. Aby uatrakcyjnić górską wędrówkę początkowo powstają punkty widokowe na wylesionych zboczach a później rozpoczyna się proces budowy wież widokowych na szczytach wzniesień, jedną z pierwszych była wieża na Orlicy koło Lądka, która powstała w 1881 r.

W tym samym czasie lokalne władze ówczesnego Hrabstwa Kłodzkiego postanawiają zawiązać na wzór działających w innych częściach Niemiec towarzystwo turystyczne w celu skoordynowania rozwoju turystyki w regionie i rozwoju infrastruktury dla coraz liczniej napływających turystów. Tak powstaje Glatzer Gebirgsverein, które swoją działalność zaczyna od inwentaryzacji wspomnianych szlaków w
obrębie Ziemi Kłodzkiej i wydania przewodnika. Jedną z najważniejszych inicjatyw GGV było rozpoczęcie budowy wież widokowych, na przestrzeni 30 lat powstało 12 takich budowli między innymi na Śnieżniku, Borówkowej czy Jagodnej.

Podobne inicjatywy powstają w obrębie Gór Sowich, Wałbrzyskich oraz w czeskiej części Sudetów.
Okres powojenny to niestety czas dewastacji wielu z tych obiektów, brak konserwacji a czasem też
decyzje polityczne doprowadziły do rozbiórki kilku wież.

W ostatnich latach wieże wieże widokowe przeżywają swój renesans. Część z nich jest restaurowana, w
ramach funduszy europejskich realizowane jest bardzo duży projekt „Czesko – Polski Szlak Grzbietowy –
wschodnia część”, zakłada on renowację sześciu historycznych obiektów i budowę pięciu zupełnie
nowych punktów widokowych. Cztery wieże zaplanowano na obszarze Czech oraz siedem obiektów w
Polsce. Powstały zupełnie nowe wieże widokowe na Orlicy, Jagodnej czy Kłodzkiej Górze, ta ostatnia
jest obecnie najwyższą wieżą widokową w Sudetach Środkowych.

Na pewno wielką atrakcją będzie odbudowywana wieża na  Śnieżniku Kłodzkim, choć od samego początku jej budowa ze względu na nowy projekt budzi wiele emocji wśród mieszkańców Ziemi Kłodzkiej.

Jak pokazuje obecna sytuacja, w której tysiące ludzi wyruszyło na szlaki, wieże widokowe stały się jednym z najważniejszych elementów infrastruktury turystycznej, o ich popularności mogą świadczyć olbrzymie ilości relacji w mediach społecznościowych, a licznik odwiedzin zamontowany na wieży na Kłodzkiej Górze na pewno pokaże satysfakcjonujące dla jej budowniczych wyniki. Warto tu wspomnieć o specjalnej odznace turystycznej przygotowanej przez kłodzki Oddział PTTK „Wieże Widokowe Ziemi Kłodzkiej” przyznawanej za zdobycie 18 wież z znajdujących się na liście. Warto podjąć to wyzwanie.